γράφει ο Φώτης Βακιρτζηδέλης
Είναι κάτι ώρες που νιώθω κάπως, δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά σίγουρα δεν ανήκει στα συναισθήματα που τα λες όμορφα. Η μόνη παρηγοριά είναι να ανοίξω το word και να μιλήσω γράφοντας. Θα τα πω σε σας φίλοι μου, εσείς ξέρω. Θα μ' ακούσετε. Γιατί έχω καταλάβει πως είμαι τύπος που δεν μπορεί, αν δεν έχει ανθρώπους γύρω του να τους μιλάει.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε το 2008 από την 16χρονη τότε κόρη μου, την Μαριάννα. Προφητικό ή διαχρονικό κείμενο που έγραψε ένα παιδί – τότε – με βάση τις ευαισθησίες που έχει (ευτυχώς) ακόμη και σήμερα. Έτυχε να το ξαναδιαβάσω και μου δημιούργησε την ίδια συγκίνηση όπως τότε που το έγραψε. Έτσι στο κείμενο ενός νέου παιδιού βρήκα τι έπρεπε να κάνω φέτος για να “χορτάσω” όχι το στομάχι αλλά την ψυχή μου.
Του καθηγητή Αγγλικών Δημήτρη Ζιώγα
Με αφορμή τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης παιδιών που στις ημέρες μας πληθαίνουν ανησυχητικά, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε τον «κανόνα των εσωρούχων».
(Μέρος ΙΙΙ: Η λύση στο πρόβλημα) Του καθηγητή Αγγλικών Δημήτρη Ζιώγα
