Του Δημήτρη Ζιώγα
Διανύουμε ήδη τον 5ο χρόνο της οικονομικής κρίσης και τη βλέπουμε πια

καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις της ακόμη και στην πόλη μας, τη Λάρισα, που θεωρούνταν πάντοτε μια πλούσια πόλη.

Έχει επηρεάσει αυτό τη ζωή των μαθητών της πόλης; Αν ναι, σε τι βαθμό;
Θεωρώ ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει βαθύτατα τη ζωή των μαθητών της πόλης μας. Όλο και περισσότεροι μαθητές αναφέρονται στα καθημερινά προβλήματα που οι οικογένειες τους αντιμετωπίζουν. Προβληματίζονται όχι μόνο για το σήμερα αλλά και για το αύριο. Αγωνιούν για το μέλλον και εκφράζουν τους έντονους προβληματισμούς τους για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας.  
Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να επικοινωνώ μαζί τους όλο και περισσότερο. Αφήνοντας κατά μέρος την τυπική σχέση μαθητή-καθηγητή προσπαθώ να προσεγγίσω περισσότερο το μαθητή ως άνθρωπο. Τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά. Αν σταματήσουμε να μιλάμε τόσο πολύ και τους δώσουμε το λόγο θα ακούσουμε απόψεις εκπληκτικές. Οι έφηβοι, αλλά και τα μικρότερα παιδιά, έχουν μια ειλικρίνεια αφοπλιστική, πολλές φορές σοκαριστική. Βλέπουν, αναλύουν και σχολιάζουν μεταξύ τους όλα όσα γίνονται γύρω τους, μέσα στα σπίτια τους αλλά και έξω από αυτά.
Τα παιδιά, τα παιδιά μου, τα παιδιά σας, τα παιδιά όλων μας παρατηρούν τα πάντα γύρω τους και ως εκ τούτου γνωρίζουν τα πάντα. Άλλωστε ο Σαββόπουλος δεν έγραψε τυχαία το «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά…έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα». Πραγματικά τα ξέρουν όλα. Κι αυτό γιατί τα παιδιά είναι μια απλή, κανονική και ολοκληρωμένη μορφή, ψυχή και νου του ανθρώπου. Τα παιδιά σας είναι πάντοτε εκεί. Ιδίως όταν εσείς νομίζετε ότι δεν είναι. Ακούνε πολύ προσεκτικά ιδίως όταν δε μιλάτε σε αυτά.
Θα πρότεινα λοιπόν σήμερα, στο πρώτο μου άρθρο, να δώσουμε όλοι μας λίγο περισσότερο χρόνο στα παιδιά. Όλοι μας προσπαθούμε να μάθουμε στα παιδιά μας τα πάντα γύρω από τη ζωή ενώ η αλήθεια είναι ότι ένα παιδί και μόνο αυτό μπορεί να σου μάθει τι είναι ζωή. Γυρίστε στο σπίτι σας σήμερα κιόλας, όχι αύριο, καθίστε δίπλα με το παιδί σας και αφήστε το να σας μιλήσει. Μη ρωτάτε. Μη διακόπτετε. Μόνο ακούστε ή καλύτερα ψυχανεμιστείτε τι θέλει να σας πει. Δεν είναι δύσκολο. Κλείστε επιτέλους τις οθόνες που περικλείουν τη ζωή σας. Το laptop, το tablet, το smartphone σας δεν είναι η ζωή σας. Ούτε η δική τους. Νιώστε τα. Ακούστε τα. Έχουν τόσα πολλά να σας πουν. Για την καθημερινότητά τους, τα προβλήματά τους, τις φιλοδοξίες τους, τα όνειρά τους. Είναι εκεί και (σας/μας) περιμένουν.   
Περιμένουν από τους ανθρώπους με τους οποίους έρχονται σε καθημερινή επαφή, τους γονείς τους, τους καθηγητές τους, μια ελπίδα, μια νότα αισιοδοξίας. Θα ήθελα λοιπόν να προτρέψω όλους να αφήσουμε τα παιδιά να (μας) μιλήσουν. Προσεγγίστε τα παιδιά, δώστε τους χρόνο και αφήστε τα να μιλήσουν, ελεύθερα και ισότιμα. Είμαι βέβαιος ότι θα εκπλαγείτε από όσα θα σας εκμυστηρευτούν.

O Δημήτρης Ζιώγας είναι Διευθυντής σπουδών του genius Language Center