Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Μπάμπης Βαρυτιμίδης: Ένας αγωνιστής της ζωής υποψήφιος αγωνιστής της κοινωνίας

Ο Μπάμπης Βαρυτιμίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλλιθέα Ελασσόνας. Στα 17 του χρόνια είχε ένα τροχαίο ατύχημα κι από τότε είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο.

Δεν το έβαλε όμως κάτω, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό κερδίζοντας μάλιστα και πολλές διακρίσεις ενώ παράλληλα εντάθηκε το ενδιαφέρον για πολλά κοινωνικά θέματα. Σήμερα, στα 31 του χρόνια, νιώθοντας ώριμος και σαν ενεργός πολίτης που είναι αποφάσισε να κατέβει υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος για τον Δήμο Ελασσόνας με τον συνδυασμό “Αλλά Ζουμε” του Νίκου Ευαγγέλου. Όταν του ζήτησα να κάνουμε μια συνέντευξη ήταν διστακτικός αλλά τον έπεισε το επιχείρημα ότι η δύναμη του δείχνει τον δρόμο και σε άλλους ανθρώπους, «λύθηκε» και βγήκε η συνέντευξη που ακολουθεί:   

-Μπάμπη θέλω αρχικά να μου πεις πως αντιμετώπισες το πρόβλημα σου.
0mpamphs1-Δεν το κρύβω πως ήταν αρκετά δύσκολο στην αρχή αλλά όντας δυνατός χαρακτήρας προσαρμόστηκα σχεδόν αμέσως. Μέσα στους πρώτους 3 μήνες ξεκίνησα με τον αθλητισμό συγκεκριμένα με το μπάσκετ με αμαξίδιο στην ομάδα της Λάρισας. Ταυτόχρονα με γοήτευσε και ο στίβος και έτσι τα έκανα ταυτόχρονα μέχρι που ήρθαν οι πρώτες διακρίσεις όπως το 2007 το κύπελλο Ελλάδος στο μπάσκετ και το 2008 το πρώτο μου πανελλήνιο ρεκόρ στο ακόντιο. Και λέω το πρώτο γιατί κάθε χρόνια από τότε και μετά ανέβαζα τον πήχη αρκετά ψηλά στον εαυτό μου, ζορίζοντας τον. Έτσι έχω καταφέρει από τότε 7 πανελλήνια ρεκόρ στο ακόντιο, 3 κύπελλα Ελλάδος στο μπάσκετ και αρκετές άλλες δεύτερες και τρίτες θέσεις σε σφαίρα και δίσκο σε πανελλήνιο επίπεδο.
-Δεν μου τα λες όλα όμως. Έχεις και μια άλλη διάκριση από όσο ξέρω.
- (Γελάει). Ε, ναι. Έχω βραβευθεί σαν αθλητής της χρονιάς το 2017 στην κατηγορία fair play από την ελληνική αθλητική ομοσπονδία ατόμων με αναπηρίες (ΕΑΟΜΑμεΑ)
-Δεν είσαι όμως μόνο αθλητής. Σωστά;
-Όλα θα τα πούμε, ε; Ήθελα να βοηθάω και αλλά άτομα που είχαν κάποια αναπηρία έτσι έγινα εκπαιδευτής αυτόνομης διαβίωσης σε άτομα με κινητική αναπηρία και ασχολούμουν όσο μπορούσα στις ελεύθερες μου ώρες με αυτό. Είναι κάτι το οποίο με γεμίζει σαν άνθρωπο γιατί σκεφτόμουν τον εαυτό μου όταν ήμουν στην αρχή που δεν υπήρχε κάποιος αντίστοιχος να μου τα δείξει αυτά και αναγκάστηκα να τα μάθω μόνος μου. Έτσι ξέρω πόσο δύσκολο είναι αυτό. Επίσης προσπαθώ να στρέψω τα άτομα αυτά όσο γίνεται στον αθλητισμό διότι μέσα από αυτόν αρχίζουν να έχουν καινούργια ενδιαφέροντα, γνωρίζουν άλλους ανθρώπους και σιγά σιγά αρχίζουν να έχουν μια έντονη ζωή έχοντας βάλει στόχους και προσπαθώντας μέρα με την μέρα να τους πετυχαίνουν.
-Πως ξεκίνησε αυτό;
-Σαν ενεργητικό άτομο που είμαι ξεκίνησα με την βοήθεια ενός προπονητή και φίλου μου την πυγμαχία το 2016 μέχρι το 2018 ήμουν ο πρώτος που δοκίμασε να το κάνει αυτό στην Ελλάδα. Ήθελα να δείξω πως όλα είναι δυνατά αν έχεις θέληση και δείχνοντας βέβαια και σε όλους τους άλλους  ότι δεν υπάρχει τίποτα που να σε σταματάει. Έτσι κερδίζεις βέβαια και τον σεβασμό τους.
-Έχει αποτέλεσμα αυτή η προσπάθεια σου;
-Σίγουρα ναι. Σιγά-σιγά σπάνε τα ταμπού της αναπηρίας και στον έξω κόσμο. Έτσι απαιτούμε να κάνουν προσβάσιμες πόλεις δείχνοντας ότι είμαστε και εμείς εδώ και έχουμε δικαίωμα και εμείς στην ζωή και στα καθημερινά δρώμενα.
1mpamphs-Η υποψηφιότητα σου για τον Δήμο Ελασσόνας πως προέκυψε;
-Μου έγινε πρόταση από τον Δήμαρχο Νίκο Ευαγγέλου και αφού άκουσα τις θέσεις και τις προθέσεις του, διαπίστωσα πως είναι στον σωστό δρόμο για την ανάπτυξη της Ελασσόνας. Έτσι πήρα την απόφαση να στρατευθώ μαζί του, για να προσπαθήσω και εγώ όσο μπορώ να αλλάξω κάποια πράγματα στην καθημερινότητα του δήμου μας, πράγματα όχι μόνο για εμένα αλλά και για όλους τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας.
-Και γιατί ζητάς την ψήφο των συμπολιτών σου; Τι υπόσχεσαι να προσφέρεις;
-Πιστεύω να έχω αποδείξει πόσο ενεργητικό άτομο είμαι και αυτό σκοπεύω να είμαι σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Δεν ζητώ την ψήφο σαν ΑμΕΑ. Την ζητώ για συμβάλλω με την εμπειρία μου σε πολλά κοινωνικά θέματα και να δουλέψουμε όλοι μαζί για μια καλύτερη Ελασσόνα τόσο στην πόλη όσο και στην περιφέρεια της.

Δεν νομίζω ότι μπορώ να προσθέσω κάτι άλλο εκτός από το συγχαρώ τον Μπάμπη για την δύναμη ψυχής που έχει. Και – αν μου επιτρέπεται – να δώσω μια συμβουλή στους Ελασσονίτες: Τέτοια άτομα δεν πρέπει να λείπουν από τις τοπικές κοινωνίες και δικαιωματικά τους ανήκει μια θέση στα όργανα τους.
Φώτης Βακιρτζηδέλης