Η Σύλβια Αντώναρου είναι μια γυναίκα που η φύση της έδωσε απλόχερα πολλά δώρα. Είναι μητέρα δυο εξαίρετων παιδιών, είναι εστεμμένη με τον κορυφαίο τίτλο ομορφιάς στην Ελλάδα (Miss Ελλάς 1988), περπάτησε ατέλειωτα χιλιόμετρα στις πασαρέλες φορώντας ρούχα των κορυφαίων κατασκευαστών και μόδιστρων και μέχρι σήμερα είναι αυτή που αιχμαλωτίζει τον φωτογραφικό φακό αντί για το αντίθετο.
Πάνω απ’ όλα αυτά όμως έχει έναν τίτλο που την “λάμψη” του δεν μπορούν να την ξεθωριάσουν όλα αυτά. Είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Περνώντας η ίδια μια προσωπική περιπέτεια, έδωσε μια υπόσχεση στον εαυτό της. Και την τηρεί με τον τρόπο που ξέρει πολύ καλά. Στις 15 Μαΐου διοργανώνει στην Αθήνα ένα γκαλά μόδας με τίτλο «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ “ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ”. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΆΝΘΡΩΠΟΙ». Στην πασαρέλα θα παρελάσουν τα πιο λαμπερά ονόματα του χθες και του σήμερα από τον χώρο του modeling. Αλλά οι πραγματικοί πρωταγωνιστές θα είναι κάποια ΑΜεΑ όπως παραολυμπιονίκες, αθλητές και νεαρά (ενήλικα) άτομα για να μας δείξουν ότι μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα με κάθε άλλον άνθρωπο με τον δικό τους τρόπο.
Είχα την τύχη να γνωρίσω την Σύλβια πριν λίγους μήνες, όταν βρέθηκε στην Λάρισα μαζί με την δημοσιογράφο Άννα Τσιάλτα για να επισκεφτούν την Άσπα στο Κέντρο Αποκατάστασης που βρίσκεται. Μιλήσαμε πολύ και για πολλά και με εντυπωσίασε το πάθος με το οποίο υποστηρίζει τον τίτλο του γκαλά που διοργανώνει. Κρατήσαμε επαφή και λίγες μέρες πριν από την ξεχωριστή αυτή εκδήλωση που διοργανώνει της ζήτησα να πούμε κάποια πράγματα γι’ αυτήν. Έτσι βγήκε η συνέντευξη που ακολουθεί.
-Σύλβια ας ξεκινήσουμε από το σήμερα για να πάμε σιγά-σιγά στο χθες. Ετοιμάζεις μια τελείως πρωτοποριακή εκδήλωση. Ένα γκαλά μόδας με τίτλο «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ “ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ”. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΆΝΘΡΩΠΟΙ». Μια εκδήλωση για παιδιά, κυρίως, ΑΜεΑ. Πως γεννήθηκε η ιδέα αυτή;
Το όνειρο.... Όλα ξεκίνησαν από την προσωπική μου εμπειρία... Πριν δεκαπέντε χρόνια, είχα μια περιπέτεια με την Υγεία μου και αναγκάστηκα να μείνω στο κρεβάτι...στην αρχή για λίγες μέρες...μετά για πολλές...! Περνώντας ώρες ατελείωτες σε ένα κρεβάτι χάνοντας την καθημερινότητα μου και της στιγμές του παιδιού μου.
-Πόσοι και ποιοι θα συμμετέχουν στο γκαλά αυτό;
Είμαστε πολλοί... όλοι όσοι βλέπουν με τα μάτια της ψυχής τους! Είναι μια επίδειξη μόδας με μοντέλα παλαιάς κοπής και νέας, το βασικό κομμάτι της εκδήλωσης είναι τα άτομα που κάθονται σε αμαξίδια ΑΜΕΑ και τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Άνθρωποι που εντάσσονται στην καθημερινότητα και αποδεικνύουν ότι δεν χρειάζεται να στέκεσαι στα ΠΌΔΙΑ ΣΟΥ ΟΡΘΙΟΣ για να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα!! Άλλωστε έχουν αποδείξει ότι μπορούν σε πολλούς τομείς, όπως ο αθλητισμός. Γιατί όχι και στην πασαρέλα...! Θα δείτε και μόνοι σας ότι χορεύουν zumba, κάνουν μαθήματα αυτοάμυνας και ταχυδακτυλουργικά. Οπότε τα πάντα μπορούν... αρκεί να τους αποδεχθούμε
-Η διοργάνωση μιας εκδήλωσης αυτού του μεγέθους απαιτεί χρόνο, ενέργεια, διασυνδέσεις και πιθανόν και χρήματα. Το τρέχεις μόνη σου όλο αυτό ή σε στηρίζουν και κάποιοι άνθρωποι; Και αν ναι ποιοι είναι αυτοί; 
Κάποιοι άνθρωποι όμως, έχουν ακόμα ευαισθησίες και δεν μπορούν να βλέπουν ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια, παιδιά να πεινάνε, ανέργους, παιδιά με ειδικές ανάγκες να χάνουν τα επιδόματα τους. Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που με το υστέρημά τους βοηθούν και αγαπούν τον εθελοντισμό την παροχή και το κομμάτι της φιλανθρωπίας. Χωρίς να θέλουν να κερδίσουν χρήματα… μόνο να προσφέρουν! Σε αυτή την κατηγορία ανήκω και εγώ. Δίπλα μου στέκονται η κυρία ΣΤΕΝΟΥ ΝΤΕΠΗ υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και η δημοσιογράφος- παρουσιάστρια της βραδιάς ΑΝΝΑ ΤΣΙΑΛΤΑ καθώς και 50 χορηγοί που το μόνο που ξέρουν καλά να προσφέρουν είναι ο εθελοντισμός!!
-Είδα την πρόσκληση και πρόσεξα το “ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ”. Δεν θα υπάρχουν καθόλου έσοδα από την εκδήλωση;
Δεν υπάρχουν έσοδα... Όλοι είμαστε εκεί με ένα μόνο σκοπό "να σας παρουσιάσουμε την ικανότητα και την θέληση μας" Όλοι μαζί μπορούμε!! Καμία αμοιβή οικονομική δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της ψυχής!
-Τι προσδοκάς να μείνει σαν μήνυμα, στα άτομα αυτά αλλά και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο μετά την εκδήλωση;
Προσδοκώ να ενταχθούν στην καθημερινότητα... Αυτό μόνο!!
-Γνωρίζω ότι ασχολείσαι και με άλλες εθελοντικές δράσεις. Θέλεις να μιλήσεις γι' αυτές;
Τα σχέδια για το μέλλον πολλά! Το πρώτο και βασικότερο η εκδήλωση ΑΜΕΑ να γίνει θεσμός!
Μιλάμε με συλλόγους για πολλές παρουσιάσεις Έτσι ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε όλους όσους μας θέλουν κοντά τους! Εθελοντισμός ίσον πράξη και πράξη ίσον θέληση. Έχουμε και τα δύο.
-Από ότι έχεις η ίδια δηλώσει , βίωσες σε κάποια φάση της ζωής σου την εμπειρία του αναπηρικού καροτσιού. Θέλεις να μου μιλήσεις γι’ αυτό;
Περνώντας ώρες ατελείωτες σε ένα κρεβάτι χάνοντας την καθημερινότητα μου και της στιγμές του παιδιού μου. Η μικρή μου τότε Κατερίνα, ήταν μόνο 7 ετών, αναγκάστηκε να διαβάζει δίπλα μου, να τρώει και να κοιμάται κοντά μου, κοιτώντας πάντα με απορία γιατί δεν μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα! Άλλαζαν καθημερινά τα πάντα!! Εγώ η ίδια... Αντιμετωπίζοντας τον πόνο καθώς και την φαρμακευτική αγωγή ως την μόνη λύση. Μιλώντας με γιατρούς καθώς και με νευροχειρουργούς για να δουν αν θα σταθώ στα πόδια μου ξανά! Μάταια Όλα... εγώ άλλαζα όψη. Έγειρε το κορμί μου, μετατοπίστηκε η λεκάνη μου, παρέλυσε η δεξιά μου πλευρά. Πάρεση, μια άγνωστη λέξη μέχρι τότε, ασύλληπτο να καταλάβω τι είχε συμβεί. Πάρεση ενός νεύρου ονομάζουμε τη μερική ή πλήρη απώλεια της εκούσιας κίνησης της αντίστοιχης μυϊκής ομάδας που καλύπτει το νεύρο. Άντε να καταλάβω… Μόνο πάρεση. Τίποτα άλλο. Αυτό! Τι θέλουν να πουν; Άγνωστα όλα! Πρώτη μέρα στο κέντρο αποκατάστασης, Εκεί κατάλαβα τα πάντα! Όλα άλλαξαν ξανά! Η ψυχολογία μου, η ζωή μου, τα πάντα. Κάθε μέρα Ένας αγώνας κάθε μέρα, μια σκιά μέσα μου. Νεύρα, ένταση, φάρμακα, αναπηρικό καροτσάκι...ΣΟΚ. Όλα άλλαξαν ξανά! Πίστευα ότι μπορώ να τα καταφέρω! Πίστευα ότι μπορώ να κάνω τα πάντα μόνη μου! Πίστευα, πίστευα... μόνο πίστευα! Δεν άλλαζε τίποτα… καμιά βελτίωση. Έτσι αποφάσισα να μιλήσω με τους γιατρούς για το επόμενο στάδιο. Ποιό ήταν αυτό; Το χειρουργείο... Απόφαση δύσκολη... Πέρασαν μήνες, η κατάσταση μου χειρότερα από ποτέ. Είχα κουραστεί να πονάω είχα κουραστεί να βασανίζω τους δικούς μου ανθρώπους. Άθελά μου! Το έκανα όμως! Εκείνοι ήλπιζαν... εγώ όχι. Μέρες και νύχτες σκεφτόμουν τι πρέπει να κάνω. Ώσπου είπα το Ναι. Θα μπω στο χειρουργείο,50% να πετύχει, 50% να μείνω έτσι. Είχα μάθει να ζω έτσι και θα συνέχιζα! Η ΖΩΗ είναι ωραία αρκεί να την αποδεχτούμε Όπως μας έρχεται. Γιατί όλα αλλάζουν στο λεπτό. Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος λένε! Μεγάλη αλήθεια... Έτσι λοιπόν μπήκα στο χειρουργείο, βγήκα λίγο αλλιώτικη. Έπρεπε να μάθω να περπατάω από την αρχή και να ζω ξανά την κάθε στιγμή της ζωής μου! Βήμα Βήμα.. μέρα με την μέρα ή αλλαγές έγιναν. Στάθηκα όρθια ξανά!! Αυτό λοιπόν ήταν το μικρό μου μυστικό για 15 Χρόνια. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μείνω κοντά σε ανθρώπους που με χρειάζονται, να βοηθάω με όποιον τρόπο μπορώ και να στέκομαι δίπλα τους! Αυτό κάνω!! Είμαι εδώ... Όπου με χρειάζονται!
-Έχεις κατακτήσει τον κορυφαίο τίτλο ομορφιάς στην Ελλάδα και είχες μια πολύ μεγάλη καριέρα στον χώρο του modeling. Στιγμές που, πιστεύω, ότι ονειρεύεται κάθε γυναίκα. Τι σου πήρε και τι σου έδωσε όλη αυτή η διαδρομή;
Κανένας τίτλος δεν μπορεί να σου προσφέρει τίποτα αν δεν το έχεις μέσα σου.. . Για να γίνεις μοντέλο πρέπει να είσαι "καβαλημένο καλάμι" που λένε... (χαχαχα). Η καριέρα χτίζεται πάνω σε αυτό, αν καταφέρεις να προσγειωθεί ομαλά... τότε θα κάνεις καριέρα. Έκανα το "καλάμι μου" δουλειά και επένδυσα στην καριέρα μου!
-Αν θα σου ζητούσε μια νέα κοπέλα την συμβουλή σου, για να κάνει καριέρα στην πασαρέλα, τι θα της έλεγες;
Η κόρη μου εκτός από φοιτήτρια της νομικής, ασχολείται με το χώρο της μόδας! Οπότε θα έλεγα ΝΑΙ σε κάθε κορίτσι που θέλει να μπει στον χώρο Αυτό!! Με μια συμβουλή: "Η ποιότητα από την ποσότητα διαφέρουν σε γράμματα"
Σύλβια Αντώναρου. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα ότι ο χώρος του modeling δεν αποτελείται μόνο από ξανθά και χαζά κοριτσόπουλα αλλά και από Ανθρώπους με μυαλό, όραμα και κυρίως ανθρωπιά.
Για όλα αυτά την εκτιμώ και την σέβομαι, για όλα αυτά την θεωρώ φίλη μου (και ας βρεθήκαμε μόνο μια φορά), για όλα αυτά η συνέντευξη αυτή έγινε στον ενικό. Γιατί είναι η Σύλβια όλων μας.
Φώτης Βακιρτζηδέλης
